Dries van Kuijk, beter bekend als Colonel Parker, groeide uit tot de meest besproken manager in de popgeschiedenis. De in Breda geboren zoon van een Nederlandse familie trok als tiener naar Amerika en werd daar uiteindelijk de commerciële kracht achter Elvis Presley. Zijn verhaal speelt zich af aan twee kanten van de oceaan: de stille straten van de binnenstad van Breda en de glitter van Sin City. Vanaf de eerste dag droeg Dries een groot geheim met zich mee: zijn echte identiteit en papieren mochten nooit openbaar worden.
Feiten in één oogopslag
| Kenmerk | Details |
|---|---|
| Volledige naam | Andreas Cornelis Dries van Kuijk |
| Alias | Colonel Tom Parker |
| Geboorte | 26 juni 1909, Breda |
| Overlijden | 21 januari 1997, Sin City, Nevada |
| Nationaliteit | Nederlandse nationaliteit bij geboorte, later statenloos VS-burger |
| Functie | Manager van Elvis Presley |
| Geschat vermogen | ± €120 miljoen (huidige waarde) |
| Beroemd om | Sturen van de carrière van Elvis, deals bij Sun Records, miljoenen optredens |
| Partner | Marie Mott (gehuwd 1935–1986) |
Een jongen uit Breda wordt Colonel Parker
In de stad Breda heette hij nog gewoon Dries van Kuijk. Als kind hielp hij zijn vader in een klein groentezaakje en werkte hij als stalhouder waar hij paarden verzorgde. Rond zijn achttiende voelde Dries zich vastzitten; hij zocht een beter baantje en droomde van de andere kant van de Atlantische Oceaan. Volgens overlevering verstopte hij zich bij het station en nam hij zonder ticket een vrachtboot. In bagagekisten lagen koffers vol dromen, maar geen paspoort. Niemand merkte hem op, zelfs de marechaussee niet.
Zodra hij voet aan wal zette, koos hij een nieuwe naam: Thomas Andrew Parker. Die zelfbedachte identiteit – volledig gespeld als naam Thomas Andrew Parker – maakte indruk. Later voegde hij de militair klinkende titel toe en werd Colonel Tom Parker. Vriendjes, zakenlui en circusdirecteuren noemden hem uitsluitend Colonel; het klonk gezaghebbend en verhulde zijn Nederlandse nationaliteit. De keuze voor alias Colonel Parker was slim: met één woord toonde hij status en geheimzinnigheid tegelijk.
Van circus tot manager van Elvis
Tijdens de Depressie werkte de manager voor een reizend circus. Daar leerde hij hoe je klank koppelt aan spektakel. Hij verkocht ondergoed, snacks en papieren posters, en hij zag precies welke soorten vrijwilligers je nodig hebt om een publiek enthousiast te maken. In Rotterdam had hij al gezien hoe straatartiesten mensen trekken; nu perfectioneerde hij dat talent.
Zijn echte doorbraak kwam in 1954 toen hij via Sun Records een negentienjarige zanger uit Alabama ontmoette: Elvis Presley. Parker zag meteen goud. Hij noemde Elvis The King en tekende een streng management-contract. Vanaf dat moment regelde Colonel Parker elk optreden. Binnen één jaar stonden uitverkochte optredens in elke grote stad van Amerika op de agenda. Parker sloot filmdeals, regelde merchandising en liet Presley zelfs spelen tijdens uitzendingen die slechts onderbroken werden door luchtaanvallen-updates.
- Strakke controle op tournee-inkomsten
- Slimme tijdslots voor reclame rond optredens
- Exclusieve licenties voor papieren buttons en speelgoedfiguren
Elke dollar werd halverwege gedeeld: 50 % voor Elvis, 50 % voor de manager. Daardoor groeide zijn vermogen explosief. Historici schatten dat het saldo op het hoogtepunt rond de 100 miljoen dollar lag, omgerekend naar vandaag dus ongeveer €120 miljoen.
Partners en familie
Parker trouwde op 23 december 1935 met Marie Francis Mott in Tampa, FL. Het paar had geen kinderen, maar hun huis in Sin City zat altijd vol bezoekende verwanten en oude vriendjes uit de kermiswereld. Zij belde wekelijks met haar moeder; die moeder stuurde pakjes met kaas en drop, herinneringen aan Nederland. Na haar dood in 1986 viel er stilte in de bungalow. Parker bezocht daarna vaak het station van Sin City om onbekenden te begroeten; hij miste de warmte van eigen verwanten.
Vermogen in perspectief
Het vermogen van Parker – geschat op €120 miljoen – kwam uit drie hoofdbronnen:
- Royalty’s op platen en filmrechten van Elvis Presley
- Deel van de kaartverkoop voor duizenden optredens
- Vastgoeddeals in de Sunshine State en Sin City
Ter vergelijking: de mediapersoonlijkheid Linda de Mol bezit volgens schattingen aanzienlijk minder dan de manager, terwijl kunstenaar Niclas Castello pas kort in dezelfde klasse speelt. Wie een moderne manager wil bestuderen, kan ook het profiel van Tom de Wal bekijken. In de sportwereld komt alleen Raymond van Barneveld enigszins in de buurt.
Wellicht zou Colonel verbaasd zijn over de bedragen in streaming, maar zijn aanpak blijft leidraad voor elke artiest die wereldfaam nastreeft.
Invloed op Elvis Presley en optredens
Omdat Parker 50 % eiste, noemden sommigen hem een harde onderhandelaar. Toch erkende zelfs Elvis dat zijn manager onmisbaar was. Elvis Presley verscheen dankzij Colonel Parker in 33 speelfilms, verkocht miljoenen platen en vulde vanaf 1969 twee keer per avond de showzaal in Sin City. Presley brak record na record, en Parker telde de dollars. Colonel hield ook toezicht op drugsgebruik; hij schakelde een arts in wanneer Elvis oververmoeid raakte. Die zorg verlengde de loopbaan van de artiest met jaren.
Laatste jaren en dood in Sin City
Na de vroege dood van Elvis in 1977 bleef Parker adviseur voor media-projecten. Hij dook op in talkshows, speelde graag bingo en vertelde anekdotes over zijn bezoek aan de marinebasis Pearl Harbor tijdens een promotoer voor veteranen. Hoewel hij nooit officieel diende in het Amerikaanse leger, voelde hij zich verbonden met militairen. In 1980 bezocht hij weer even Rotterdam, maar durfde de binnenstad van Breda niet in. Zijn angst voor pascontrole bleef groot; hij bezat nog steeds geen geldig paspoort.
Parker overleed op 21 januari 1997 aan een beroerte. Hij was 87. Zijn dood werd gemeld vanuit een ziekenhuis in Sin City. In Breda legden fans bloemen bij het ouderlijk huis. De rechter in Nevada opende kort daarna zijn nalatenschap: een kluis met digitale contracten, kostuums, collectibles en een laatste brief aan zijn oom Adam waarin hij zijn spijt uitsprak dat hij nooit was teruggekeerd.
Herinneringen in Breda
In 2025 werd in de kazerne aan de rand van Breda een kleine tentoonstelling geopend. Hier herhaalde de gids steeds weer hoe Dries van Kuijk zijn weg vond. Bezoekers lezen dat Dries van Kuijk echt Breda geboren werd en dat vader Adam vol trots toekeek. Foto’s laten zien hoe Dries van Kuijk als jonge zanger meeliep in straatparades vol klank. Elk bord noemt Andreas Cornelis Dries van Kuijk met al zijn namen, zodat niemand de link met Colonel Parker mist. Colonel Parker, die zichzelf later Tom Parker noemde, wordt in elke vitrine aangeduid als Colonel. Gasten horen er extra verhalen waarin Dries van Kuijk benadrukt dat Dries altijd trots bleef op de naam Kuijk. Volgens de biograaf zei Dries ooit dat Kuijk symbool staat voor doorzettingsvermogen. Deze zaal toont bovendien een bronzen beeld van Colonel Parker dat bezoekers herinnert aan zijn bijdrage aan het levenswerk van Elvis Presley.
Veelgestelde vragen
- Had Parker ooit zijn Nederlandse nationaliteit opgegeven?
Nee, hij bleef formeel Nederlander, maar zonder paspoort kon hij die status niet bewijzen. - Waarom noemde hij zich Colonel?
De titel was zelfgekozen; een rang in het Amerikaanse leger had hij niet, maar het klonk zakelijk en krachtig. - Hoeveel optredens organiseerde Parker voor Elvis?
Meer dan 600 shows in Sin City alleen al, plus honderden tournees in Amerika en Europa. - Wat gebeurde er met zijn vermogen na zijn dood?
Het grootste deel ging naar stichtingen voor kunstonderwijs; de rest verdeelde de verwanten.






Comments are closed